-
1 uderz|yć
pf — uderz|ać impf Ⅰ vt 1. (zadać cios) to hit, to strike (out); (głową) to butt; (pięścią) to punch; (prostym) to jab- dlaczego uderzyłeś swojego przyjaciela? why did you hit your friend?- uderzyć kogoś w głowę/brzuch to strike sb on the head/in the stomach- uderzył mnie głową w brodę he butted me on the chin- uderzyć kogoś pięścią w twarz/szczękę to punch sb in the face/on the chin- uderzyć kogoś w twarz a. po twarzy to slap sb in the face2. (stuknąć) [osoba] to hit, to strike; to cue [kulę bilardową]- uderzać pięścią w drzwi to beat one’s fist against a. on a door- uderzyć kolanem o stół to hit a. strike one’s knee on a table- uderzył pięścią w stół he struck the table with his fist3. (zadziwić) to strike- uderzyła go jej uroda he was struck by her beauty- uderzyła go nagła myśl a sudden thought struck him4. przen. (o zmysłach) to strike [oczy]; to reach [nozdrza, uszy] Ⅱ vi 1. przen. (dokuczyć, zaszkodzić) to hit vt, to strike (w kogoś/coś at sb/sth)- podwyżka uderzy jeszcze mocniej w robotników niewykwalifikowanych unskilled workers will be hit even harder by the price rise- to uderza w podstawy systemu demokratycznego this strikes at the heart of the democratic system2. (zderzyć się) [bomba, meteoryt] to hit vt; [piorun, wiatr] to strike vt; [fale] to beat vt, to pound vt- samochód uderzył w drzewo/pieszego/ścianę the car hit a. struck the tree/pedestrian/wall3. (zaatakować) to assault vt US (na coś sth) [twierdzę]; to attack vt US (na coś sth) [wroga]; to strike vt US (na coś sth) [fabrykę amunicji] 4. przen. (skrytykować) to attack vt US (w coś sth) [wady] 5. (zabrzmieć, zagrać) to sound vt US (w coś sth) [gong, trąby]; to ring vt US (w coś sth) [dzwony]; to bang, to beat vt US (w coś sth) [bębny, kotły]; to pluck vt US (w coś sth) [struny]; to hit, to strike vt US (w coś sth) [talerze]; to clash vt US (w coś sth) [czynele]- trąby uderzyły the trumpets sounded- dzwony uderzyły the bells rang- działa uderzyły the cannons boomed6. książk. (wybić) [zegar] to strike- właśnie uderzyła dwunasta it had just struck twelve7. (o sercu) to beat 8. (napłynąć) [krew] to rush (do czegoś to sth)- nagle uderzyły na niego poty suddenly he broke out into a sweat9 (odezwać się) uderzyć w patetyczny ton to launch into a pompous speech- uderzyć w krzyk to burst out shouting- uderzyć w płacz to burst out crying10 pot. (zwrócić się) to turn (do kogoś to sb); to hit (up) vt US pot. (do kogoś o coś sb for sth) Ⅲ uderzyć się — uderzać się 1. (potrącić coś) to hit, to strike- uderzył się kolanem o kamień he hit his knee on a stone- uderzyłem się głową o belkę my head struck the beam2. (zadać sobie cios) to hit a. strike (oneself); (w twarz) to slap (oneself)- uderzyć się w czoło to slap oneself on the forehead- uderzył się dłonią po udzie he struck his thigh with his hand3. (wzajemnie) to hit a. strike each other (czymś with sth)■ uderzać się w piersi pot. (kajać się) to beat one’s breast- uderz w stół, (a) nożyce się odezwą ≈ if the cap fits (wear it)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uderz|yć
-
2 uderzać
impf ⇒ uderzyć* * *1. (-am, -asz) 2. vi( pięścią) to bang; ( narzędziem) to hituderzać (na kogoś/coś) — to strike (at sb/sth)
uderzyło mnie, że... — it struck me (as strange) that...
uderzać komuś do głowy — ( o krwi) to rush to sb's head; (o alkoholu, sukcesie, sławie) to go to sb's head
* * *ipf.1. (= zadawać cios) hit, strike; uderzać kogoś w coś hit sb on l. in sth; uderzyć kogoś pięścią punch sb; uderzać kogoś po kieszeni hit sb in the pocket.2. (= zaskakiwać) strike; amaze; perplex; puzzle; uderzyło mnie, że... it struck me (as strange) that...; uderzyła mnie uroda tego miejsca the beauty of this place has really struck me.3. (= walić, tłuc) beat; ( pięścią) bang; ( o zegarze) strike; uderzać na alarm sound the alarm; uderzyć w czułą strunę touch a nerve; uderzać w gaz pot. booze; uderzyć w kimono pot. hit the sack l. hay, turn in; uderzyć w płacz l. ryk burst into tears.4. (= gwałtownie stykać się) hit (w coś l. o coś sth); uderzać komuś do głowy ( o krwi) rush to sb's head; (o sławie, alkoholu) go to sb's head; woda sodowa uderzyła mu do głowy his success, fame, fortune, etc. went to his head.5. (= napadać) t. przen. strike (na kogoś/coś l. w kogoś/coś at sb/sth); assail, attack.ipf.1. (= trącać sobą coś) hit o.s.; ( uderzać się wzajemnie) hit each other; uderzyć się w głowę hit o.s. on the head, hit one's head.2. (= uderzać jakąś część swego ciała) slap, tap; clap; uderzać się w piersi beat one's breast.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uderzać
См. также в других словарях:
uderzać – uderzyć na alarm [na trwogę] — {{/stl 13}}{{stl 7}} alarmować, podnosić alarm (także w formie bicia w dzwony, gongi itp.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}W rządzie uderzono na alarm w związku z katastrofalnym w skutkach rozporządzeniem. Zaniepokojona opinia publiczna uderza na alarm.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
alarm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc.alarmmie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sygnał, najczęściej dźwiękowy, ostrzegający o grożącym lub zaistniałym niebezpieczeństwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ogłosić alarm.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzyć — 1. Coś uderzyło komuś do głowy «ktoś stał się zarozumiały, zbyt pewny siebie i okazuje innym swoją wyższość»: Uwielbiam słuchać zwierzeń gwiazdorów show biznesu. Najczęściej sława uderza im do głowy. Cosm 4/1999. 2. Coś uderza (kogoś) czymś «coś… … Słownik frazeologiczny
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
alarm — 1. Bić, uderzyć na alarm; podnieść, wszcząć alarm «zwracać, zwrócić czyjąś uwagę na groźne zjawisko, niepokojącą sytuację, wzywać, wezwać do działania»: Niemcy i Szwedzi biją na alarm. Ostatnio bowiem obok amfetaminy ich rynek zalewa dobrze… … Słownik frazeologiczny
uderzać — 1. Coś uderzyło komuś do głowy «ktoś stał się zarozumiały, zbyt pewny siebie i okazuje innym swoją wyższość»: Uwielbiam słuchać zwierzeń gwiazdorów show biznesu. Najczęściej sława uderza im do głowy. Cosm 4/1999. 2. Coś uderza (kogoś) czymś «coś… … Słownik frazeologiczny
trwoga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. trwodze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} uczucie niepokoju, strachu, przerażenia wywołane przewidywanym lub rzeczywistym niebezpieczeństwem; obawa, lęk, bojaźń, panika, popłoch : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezgraniczna, ciągła … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabębnić — dk VIa, zabębnićnię, zabębnićnisz, zabębnićnij, zabębnićnił, zabębnićniony 1. «uderzyć kilkakrotnie w bęben; zagrać na bębnie; o bębnie: zabrzmieć» Zabębnić na alarm. Zabębnić w takt marsza. Zabębnił bęben. 2. «uderzyć czymś w coś, o coś… … Słownik języka polskiego
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
